یوگای آیینگر و افسردگی -2

لیسا جارل
قسمت دوم

برخلاف سنگینی و سستی در افسردگی راجاسیک ، افسردگی تاماسیک با تمرینات فعال ترو انرژی زا تر بهتر می شود . وضعیت های ایستاده شدید و سخت و وینیاساهای چالش برانگیز به افزایش جریان انرژی در بدن کمک می کند. آساناهای ایستاده شامل تادآسانا، تریکون آسانا،‌ ویراهادرآسانای نوع دو، انرژی زیادی تولید می کنند. درحالت های طاقباز و خم به عقب مانند حالت چرخ، پل و حالت سگ با صورت به سمت بالا باید قفسه سینه را باز نموده و چاکرای قلب را بالا بکشید. این تمرینات، استرس را کاهش داده و اضطراب و خستگی ناشی از درگیری و کشمکش را کاهش می دهد. هریک از مدل های مختلف سلام بر خورشید انرژی و گرما ی بدن را افزایش داده و موجب خستگی می شود. چنین وینیاساهای سخت موجب حرکت آگاهانه و تنفس عمیق می شود. حرکت مستمر برای شاگردان تاماسیک بسیار حائزاهمیت است. ریتم وینیاسا و تمرکز بر تنفس، بی حالی وسستی افسردگی تاماسیک را از بین می برد.

این راهکارها کمک بسیار زیادی به حرکت انرژی در یک مسیر مفید می کند. با این وجود تجویز و تعیین آساناهای اختصاصی با توجه به نیازهای شخصی فرد افسرده و طبیعت علائم نشان داده شده، کار پیچیده و مشکلی است. به خاطر داشته باشید که هر مورد افسردگی، منحصربفرد است و هر تمرین یوگا بر اساس اینکه فرد در هر روز چه احساسی دارد متفاوت خواهد بود. ولی به طور کلی، تمرینات معکوس برای هر دو افسردگی تاماسیک و راجاسیک مفید هستند به این دلیل که این تمرینات جریان خون به مغز را افزایش می دهند. وقتی خون تمام مغز را فرا گرفت، مجموعه انتقال دهنده های عصبی ، اکسیژن و گلوکز بیشتری دریافت می کنند. بنابراین مغز بهتر می تواند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین تولید می کند تا تعادل شیمیایی بدن را حفظ کند. همچنین تمرینات معکوس سبب قوی شدن عضلات گردنی و ستون فقرات می شوند و حالت بدن و خلق وخو را بهتر می کند.

با بهبود تنفس برای تمرکزبر دم و بازدم می توان تمرین را به سمت پر انرژی شدن و یا آرام شدن تغییر داد. سیستم عصبی سمپاتیک با دم عمیق و طولانی فعال می شود که منجر به افزایش ضربان قلب و فشار خون می گردد. بازدم عمیق وطولانی اثر معکوس دارد و سیستم عصبی پاراسمپاتیک را فعال می کند. در نتیجه ضربان قلب و فشار خون را به طور موقت پایین می آورد. تمرینات پرانایاما را می توان مانند تمرینات آسانا متناسب با نیاز برای ایجاد کردن انرژی در افسردگی تاماسیک یا آرام کردن افسردگی راجاسیک به کار گرفت. نادی شودانا یا تنفس متناوب از بینی یک پرانایامای آرامش بخش است که ذهن را آرام می کند. این تمرین منجر به داشتن حس محکم، پایه ایی ، تعادل وقدرت تمرکز می شود. نادی شودانا یک تمرین مفید برای احساس افسردگی تاماسیک و راجاسیک می باشد.

تمرینات تمرکز مانند آساناها و پرانایاما برای افسردگی بسیار مفیدند. آنها ذهن را آرام ساخته و کمک می نمایند تا افکار منفی وتکراری که باعث اضطراب و دلواپسی می گردند آزاد شوند. همچنین تمرکز می تواند سامسکارا یا الگوهای فکری را که مانع بهبودی می شوند را آشکارنماید. مشاهده افکار در هنگام تمرکز به روشن شدن ادراکات شخص کمک می نماید. با تمرکز، شخص می تواند ببیند که چگونه عکس العمل هایش در شرایط حاضر، اغلب بر اساس الگوهای فکری ریشه دار در ذهنمان از موقعیت های گذشته هستند. خودآگاهی به دست آمده از طریق تمرکز به برداشتن موانع و آزاد کردن فرد از محدودیت های تحمیل شده و الگوهای رفتاری زیان آور کمک می کند.

برای آنهایی که از افسردگی راجاسیک رنج می برند، تمرین ریلکسیشن و تمرکز، سخت ترین بخش کلاس یا تمرین یوگا خواهد بود. زمانیکه من شروع به تمرین کردم مخصوصا شاواسانا مشکل ترین زمان کلاس یوگا برای من بود. تمرکز نیز برای افرادی که از افسردگی رنج می برند کار سختی است. هر دو اینها نیاز به این دارند که همزمان در کنار احساسات باشیم و به آنها اجازه دهیم تا بگذرند. برای افرادی که علائم شدید افسردگی دارند، باز نگه داشتن چشم ها در حین تمرکز مفید خواهد بود. کوتاه کردن زمان تمرکز یا تمرکز و توجه روی یک لغت یا عبارت می تواند افکار مغشوش را دور نگه دارد. پس از مدتی با خفیف شدن علائم، فرد می تواند بر شناسایی و تغییر الگوهای فکری آسیب زننده تمرکز کند. به عنوان شخصی که توانسته است از اواخر دوران نوجوانی با افسردگی مبارزه کند، دریافته ام که چگونه تمرین آسانا، تمرکز و پرانایاما در ثبات خلق وخو و کاهش اضطراب و تشویش کمک می نماید. من سبک آیینگر یوگا را 8 سال است که انجام می دهم وپیشرفت قابل ملاحظه ای در علائم بیماری ام دریافت کرده ام. ریتم تنفس و تمرکز بر هماهنگی در آسانا و رهایی فیزیکی از تنش موجود در بدن، همگی به من بسیار کمک کرده اند. رفتن بر روی تشک یوگا برای هر تمرین راهی است برای غلبه برمقاومتی که بوسیله افسردگی ایجاد شده. تلاش برای تمرین حتی برای چند دقیقه در روز می تواند نگرش و خلق و خو را بهتر کند. حتی کوچکترین قدم می تواند قدم بعدی و سرانجام درمان را به همراه داشته باشد.